Option 1: Use them in all foods possible.
Option 2: Give them to your neighbors and friends.
Option 3: Make tons of marinara sauce.
I don't know about you, but I kind of like option 3 better. Why? Well, I've tried every possible recipe to enjoy these tomatoes while they last in this season, so why not make something with them that I can enjoy in mid winter, when the tomatoes are too hard and bland. And while I think of myself as a generous person, I am like scrooge when it comes to our home grown produces. So, you see why option 3 works better now? Slowly I feel like I'm becoming a grizzly bear who tries to get fat and eat as much as she can in the summer and even saves up for the winter when she hides herself in her cave eating first her sour cherry jam and then the marinara sauce. And God have mercy on the poor soul who gets close to the cave and wants to try some of her food. Oh well, at least I shared the recipe!
Ingredients:
2 tablespoons olive oil
1 small yellow onion, thinly sliced
4 garlic cloves, minced
4 cups fresh tomato puree (You can puree the tomatoes with their skins in a blender)
3 tablespoons tomato paste
2 teaspoons chopped oregano leaves
salt
2 tablespoons torn fresh basil leaves
Directions:
In a large saucepan heat olive oil over medium heat. Saute the onions until translucent, about 5 to 10 minutes, then add the garlic and cook for 1 more minute. Add tomato puree, tomato paste, oregano and salt. Bring all the ingredients to boil, then reduce heat to simmer for about 15 to 20 minutes. Remove from heat, adjust seasoning and add the torn basil leaves.Use warm or transfer to a clean jar and store in the refrigerator.
اگر یک عالمه گوجه فرنگی حسابی رسیده تو باغچاتون داشتین باهاشون چیکار میکردین؟
انتخاب اول: هر چی غذا با گوجه فرنگی میتونین درست کنین باهاشون درست کنین.
انتخاب دوم: به همسایه و دوست و آشنا ببخشینشون.
انتخاب سوم: یک عالمه سس مارینارا باهاشون درست کنین.
من شما رو نمیدونم ولی من انتخاب سوم رو از همه بیشتر دوست دارم. سس مارینارا یک جور سس ایتالیایی هست که با گوجه فرنگی درست میشه. مصرف این سس بیشتر برای پاستا هست ولی شما میتونین روی مرغ، کوفته گوشتی یا خیلی غذاهای دیگه استفادش کنین.
حالا چرا سس مارینارا؟ خوب سس مارینارا رو میشه تو یخچال برای مدت طولانی نگهداری کرد. من هم تو این تابستون هر چی غذا با گوجه فرنگی میشد درست کرد رو درست کردم، بنابراین به این نتیجه رسیدم که چرا یک چیزی درست نکنم که تو زمستون هم ازش لذت ببرم. و از اونجایی که من در مورد محصولات باغچه خونمون بسیار خسیس تشریف دارم راحت میتونم روی انتخاب دوم رو هم خط بکشم. پس رسیدیم به همون انتخاب سوم که از همه بهتره.
گاهی اوقات فکر میکنم که روز به روز دارم بیشتر شبیه یک خرس میشم که تو تابستون همش در حال خوردن هست و برای زمستونش هم غذا ذخیره میکنه. زمستون که میشه این خانم خرسه میره تو غارش و اول مربای آلبالوش رو میخوره بعد هم سس مارینارا. فقط خدا به داد اون بیچاره ای برسه که نزدیک این خرس بشه و بخواد که از این غذاها امتحان کنه. خوب حداقل دستورش رو که باهاتون قسمت کردم!
مواد لازم:
روغن زیتون ۲ قاشق سوپخوری
پیاز کوچک ۱ عدد، به صورت هلالی نازک خرد کنید
سیر له شده ۴ حبه
گوجه فرنگی چرخ شده ۴ پیمانه ( گوجه فرنگی رو میتونین با پوست تو مخلوط کن چرخ کنین)
رب گوجه فرنگی ۳ قاشق غذاخوری
پونه کوهی خرد شده ۲ قاشق غذاخوری
نمک
ریحان خرد شده ۲ قاشق غذاخوری
طرز تهیه:
توی یک ظرف لعابی بزرگ روی حرارت متوسط پیاز را با روغن زیتون برای ۵ تا ۱۰ دقیقه تفت دهید. سیر را اضافه کنید و برای ۱ دقیقه دیگر تفت دهید. گوجه فرنگی، رب گوجه فرنگی، و پونه کوهی را با نمک به پیاز اضافه کنید. حرارت را زیاد کنید تا سس به جوش بیاید، بعد حرارت را کم کنید تا سس کم کم برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بجوشد. سس را از روی حرارت بردارید، میزان نمک آنرا تنظیم کنید و ریحان را اضافه کنید. سس را میتوانید گرم مصرف کنید یا سرد درون یک ظرف شیشه ای تمیز درون یخچال نگهداری کنید.
No comments:
Post a Comment